Kaynak Prosedürü (WPS) 👨‍🏭

giriiş

WPS (Kaynak Prosedürü Spesifikasyonu), parçaları kaynakla birleştirirken dikkate alınması gereken tüm önemli hususları ortaya koyan teknik bir belgedir.

WPS, geçerli tip, ana metal kalınlığı, ana metal tipi vb. Gibi parametrelerin limitlerini veya aralıklarını içerir.

Bir kaynak prosedürü sadece burada belirtilen limitler dahilinde geçerlidir.

WPS, tasarımcının ve/veya ekipman veya yapının imalatçısının, kaynak sarf malzemelerinin, temel malzemelerin spesifikasyonlarına dayalı olarak ve uygulayıcının spesifikasyonlarına göre, geçerli standartlar veya kodlar tarafından belirlenen gereklilikler gözetilerek hazırlanmalıdır.

Yeni bir WPS ne zaman gereklidir?

Bir prosedür, belirlenen sınırları aşmadan iyi kalitede kaynaklar üretemiyorsa, yeni bir kaynak prosedürü kullanılmalıdır.

Bu basit bir ifadedir ve her tür kaynak değişkeni için geçerlidir, aşağıda daha fazla ayrıntıya bakın.

Kaynak prosedürünün kalifikasyonu

Çoğu yeterlilik standardı, kaynak üretiminde kullanılmadan önce kaynak prosedürünün kalifiye olmasını gerektirir. Bu, kaynaklı bağlantının gerekli kaliteye ulaşmasını sağlamak için gereklidir.

Ekipman imalatında kullanılan malzemeler bilinen mekanik özelliklere sahiptir. Ekipman tasarımı bu özelliklere dayanmaktadır.

Ekipman, iki veya daha fazla malzemenin kaynatılmasıyla üretildiğinde, bu birliğin kullanılan malzemelerle aynı şekilde dayanmasını sağlamak gerekir. Bunun için tasarımcının kaynaklı bağlantının hangi özelliklere sahip olacağını bilmesi gerekir.

Kaynakta sıcaklığın etkisinden dolayı sadece ana metalin ve kaynak metalinin özelliklerini ayrı ayrı bilmek yeterli değildir.

Ayrıca tüm kaynaklı bağlantının mekanik özelliklerini bilmek gerekir (Ana metal, ısıdan etkilenen bölge ve kaynak metali). Bu, kaynak prosedürünün kalifikasyonu ile yapılır.

Kaynak prosedürü yeterliliği, belirli bir prosedürün, tatmin edici kalitede kaynaklı bağlantılar üretmek için yeterli olduğunun kanıtlandığı yöntemdir.

Yeterlilik, daha önce belirlenmiş prosedüre göre test parçalarının kaynaklanmasıyla ve test parçasından çıkarılan numuneler üzerindeki testlerin sonuçlarının değerlendirilmesiyle gerçekleştirilir.

Sonuçlar, geçerli yeterlilik standardı tarafından belirlenen kabul kriterlerine göre değerlendirilir.

Test parçasının kaynaklanmasından sonra, gerçekte kullanılan değerleri geçerli yeterlilik standartlarında izin verilen toleranslarla uyumlu hale getirmek için kaynak parametre aralıkları gözden geçirilmelidir.

Ön Yeterlilikli Kaynak Prosedürleri

Bunlar, belirli ana metaller ve kaynak sarf malzemeleri ile ilgili deneyim ve aşinalık, uzun bir süre boyunca gerçekleştirilen servis yoluyla belirli bir prosedürün uygunluğunu kanıtladığında kullanılabilen kaynak prosedürleridir.

Ön nitelikli prosedürün kullanımı yalnızca prosedür yeterlilik standardı, spesifikasyonlar, üretim standartları vb. Tarafından izin verildiğinde yapılır.

Ön yeterlik prosedürleri için yeterlilik testlerinin yapılması gerekli değildir.

Ön yeterlilik prosedürünün kullanılmasına izin verilmediğinde (veya örneğin prosedürün ön yeterlilik prosedürü olarak nitelendirmek için gereklilikleri karşılamadığı durumlarda), test ve/veya muayeneler yoluyla kaynak prosedürünün yeterliliği kanıtlanmalıdır. . Kabul edilen standart veya şartnamenin gerektirdiği şekilde sonuçların değerlendirilmesi.

Kaynak prosedürlerinin kalifikasyonu için gereklilikler, bir standarttan diğerine büyük farklılıklar gösterir.

Bir standarda göre yapılan bir yeterlilik, genellikle başka bir standart için geçerli değildir.

Bu nedenle kaynak denetçisinin, prosedürlerin kalifikasyonunda geçerli standardın gerekliliklerine uyulduğunun farkında olması gerekir.

Ön kalifiye mi yoksa zaten kalifiye mi?

İnsanların "önceden kalifiye" bir prosedürü "zaten kalifiye" bir prosedürle karıştırması oldukça yaygındır. Teknik açıdan bakıldığında farklılıklar vardır.

“Zaten kalifiye” prosedürü, hizmetleri gerçekleştiren firma tarafından yeterlilik standartlarına uygun olarak test edilmiş/testlere tabi tutulmuş prosedürdür. Bu süreç tarafından oluşturulan belge bir WPQR'dir ve ardından imalat/iş için bir WPS oluşturulur.

“Ön yeterlilik” prosedürü ve tüm kriterleri doğrudan standarttan alınmıştır. Bu süreç tarafından oluşturulan belge bir WPS'dir ve WPQR gerekli değildir.

Yeni işlerde “zaten nitelikli” bir prosedür normal olarak kabul edilir, çünkü bu yeniden kullanım yeterlilik standartlarının kendisinde öngörülmüştür.

Ancak, kullanımı gelişigüzel olamaz ve yeni bir işte “zaten nitelikli” bir prosedürün uygulanabilirliğini analiz etmek için teknik bilgiye sahip bir profesyonel gereklidir.

Öte yandan, ön nitelikli prosedürlerin kullanımı zaten çok daha az kabul görmektedir. Bazı şirketler tarafından ön nitelikli prosedürlerin kabul edilmediğini unutmayın.

Benim düşüncem, bu kararın son derece muhafazakar ve hatta geriye dönük olduğudur. Aşağıdaki koşullar altında bir kaynak prosedürünün kalifikasyonunu (yeniden) yapmak zorunda kaldığımız parayı nasıl boşa harcadığımız şaşırtıcı:

• Düşük karbonlu çelik gibi mükemmel kaynaklanabilirliğe sahip malzeme.
• Merdiven gibi kullanımlar.
• AWS D1.1'de sağlananlar gibi çok ayrıntılı koşullar ve parametreler.

Brezilya'daki bazı işlerin daha pahalı olmasının nedenlerinden biri de budur!

Ön Kaynak Prosedürü Spesifikasyonu (pWPS)

Ön WPS, bilgi, geçmiş deneyim veya deneme yanılma “tekniği”ne dayalı olarak hazırlanmış bir belgedir. Test parçanızı nasıl kaynaklamak istediğinizin açıklamasıdır.

Çoğu zaman, pWPS'de önerilen kaynak parametreleri, kalifikasyonu gerçekleştiren kaynakçı tarafından küçük ayarlamalara sahip olacaktır. Bu gerçek değişikliklerin veya parametrelerin WPQR'ye dahil edilmesini sağlamalıyız.

Kalifikasyon kaynağından sonra test parçaları test edilir ve testi geçerse kalifikasyon başarılı olur. WPQR detaylandırılabilir ve kaynak prosedürü spesifikasyonunun (kesin WPS) oluşturulması için temel olacaktır.

Ön WPS'nin tüm standartlarda zorunlu olmadığını, ancak yine de iyi bir mühendislik uygulaması olduğunu unutmayın. Örneğin ASME IX, ön WPS gerektirmez, bkz. Yorum IX-10-22.

Yeterlilik Standartları

Gemiler, köprüler, boru hatları, otomotiv bileşenleri ve basınçlı kaplar gibi belirli yapı veya ekipman türlerinin imalatı sırasında uygun olmayan kaynakların yapılması, ciddi malzeme kazalarına ve sonuç olarak insan kayıplarına ve çevreye zarar verilmesine neden olabilir.

Bu oluşumların olasılığını en aza indirmek ve prosesin daha fazla tekdüzeliğini, kontrolünü ve izlenebilirliğini sağlamak için, farklı uygulamalar için kaynak işlemleri ve kaynakla ilgili diğer çeşitli yönler, farklı kodlar ve spesifikasyonlar tarafından düzenlenir.

Kaynak prosedürlerinin, kaynakçıların ve kaynak operatörlerinin niteliklerine ilişkin zorunlu gereklilikler bu belgelerde yer alır veya bunlara atıfta bulunulur.

Tasarım şartnameleri veya satın alma belgeleri aracılığıyla, kaynağı düzenleyen standardı ve bu belgelerde hangi yeterlilik gereksinimlerinin belirlendiğini belirlemek kaynak mühendisinin sorumluluğundadır.

Mevcut standartların/kodların çeşitliliğini göstermek için en çok kullanılanlar aşağıda listelenmiştir:

ASME Bölüm IX – Kaynak ve Lehimleme Nitelikleri

Kazanlar, boru hatları, basınçlı kaplar, nükleer bileşenler gibi ekipmanlara uygulanan bir standarttır. “ASME Kazan ve Basınçlı Kaplar” standardının tüm bölümleri, nitelikler için “Bölüm IX”e atıfta bulunur.

API Std. 1104 – Kaynak Boru Hatları ve İlgili Tesisler için Standart

Boru hattı kaynağı için benzersiz bir yeterlilik standardıdır. Genellikle burada, Brezilya'da karasal boru hatlarıyla sınırlıdır.

AWS D1.1 – AWS Yapısal Kaynak Kodu – Çelik

Bu standart, çelikteki metalik yapıların kaynağına adanmıştır. Alüminyum, paslanmaz çelik vb. Kaynakların kaynağı ile ilgilenen başka “D”ler de var…

Bu belge, kaynak işinin AWS D1'e uygun olması gerektiğinde zorunlu olan nitelikler için kendi gereksinimlerini içerir. 1.

Aşağıdaki tablo, belirtilen nitelik standartlarına sahip ekipman için en yaygın tasarım ve üretim standartlarını göstermektedir.

Bu ve diğer kodlar ve spesifikasyonlar, örneğin malzeme spesifikasyonu (ana metal ve sarf malzemeleri), ortak tasarım ve hazırlık, yapı ve ekipmanın imalatı, prosedür ve operatör nitelikleri, muayene prosedürleri ve süreksizlik değerlendirmesi dahil olmak üzere en farklı kaynak adımlarını kapsayabilir.

Yeterlilik standardı belirlendikten sonra, prosedürlerin ve kaynakçıların ve kaynak operatörlerinin kalifikasyonu için her durum için özel gereksinimler belirlenebilir.

Daha önce de belirtildiği gibi, daha önceden belirlenmiş bir prosedüre göre kaynak yapılmış, test parçalarından çıkarılan numuneler üzerinde yapılan testlerin sonuçları değerlendirilerek kalifikasyonlar yapılır.

Test parçalarının hazırlanması

Test parçalarının hazırlanması, geçerli kalifikasyon standardının gerekliliklerine ve kalifiye edilecek kaynak prosedürü bilgilerine dayanmaktadır.

Test parçası hazırlama ile ilgili maddeler birbirine bağlanır.

Bu nedenle, uygulanabilir standardın sınırlamaları dahilinde, en az sayıda test parçasının her zaman istendiği akılda tutularak, analiz ortak olmalıdır.

Test kuponu türleri

Test parçası bir tüp, bir levha veya bunların bir kombinasyonu olabilir. Tür her zaman temel bir değişken olarak kabul edilmez, yani değişiklik olması durumunda yeniden nitelendirmenin gerekli olduğu bir değişken.

Genel olarak deney parçası yapılacak işi temsil etmelidir. Yeterlilik boru kaynağı için ise, gerekli test parçası sayısını azaltmak için muhtemelen test parçası bir boru olmalıdır.

Test kuponunun malzemesi

Genel olarak test parçaları, ekipmanla aynı malzemeden olmalıdır. Yeterliliklerin sayısını azaltmak için standartlar, mümkün olduğunda benimsenmesi gereken istisnaları tanımlar.

Standartlar, kaynak yapılacak ekipmana benzer malzemelerin kullanımını kolaylaştırmak için malzemeleri gruplandırır. Örneğin, ASME Sec. IX, deney parçası ekipmanla aynı “P numarasına” sahip olmalıdır (aynı kaynaklanabilirliğe sahip malzemeler aynı numara altında gruplandırılmıştır).

Ayrıca ASME Sec. IX, kaynakçıların kalifikasyonu için, ekipman başka bir malzemeden olsa bile malzeme karbon çeliği (P = 1) olabilir (bkz. ASME Bölüm IX QW-310.4).
Malzeme seçimi her zaman standartların gerekliliklerine ve izin verilen istisnalar dahilinde malzemenin mevcudiyetine ve maliyetine dayanmalıdır.

Test kuponunun boyutları

Test parçası, öngörülen numunelerin çıkarılmasına izin veren boyutlara sahip olmalıdır. Örneğin bir test plakasının uzunluğunu belirlemek için numunelerin miktarını ve genişliğini bilmek gerekir. Test parçasının genişliği, numunelerin uzunluğuna bağlıdır.

AWS D1 Standardı. 1, boyutları doğrudan belirler ve yalnızca denetçinin kullanılacak özel tasarımı tanımlamasını sağlar.

ASME Sec. IX, numunelerin dağılımını ve boyutlarını ayrı ayrı gösterir ve kullanılacak boyutların belirlenmesini denetçiye bırakır.

NOT: Boyutlar mm olarak belirtilmiştir ve minimum boyutları temsil etmektedir.

Test kuponunun kalınlığı

Test parçası hazırlamadan önce belirlenmesi gereken en önemli faktörlerden biri parçanın kalınlığıdır. Bunun nedeni, test parçasının kalınlığının, test tarafından belirlenen kalınlık sınırlarını belirlemesidir.
Genel olarak, deney parçasının kalınlığı, prosedürde belirlenen maksimum kalınlığın en az yarısı kadar olmalıdır. Her durumda, test parçasının kalınlığı belirli bir kalınlık aralığını temsil eder. API Std standardı. Örneğin 1104, kalifikasyonu belirli kalınlık gruplarıyla sınırlar.

Doğru kalınlık seçimi, test parçası sayısını azaltacaktır.

Test kuponunun çapı

Test parçası bir tüp olduğunda, çapın kalifikasyonun geçerliliği üzerindeki etkisi analiz edilmelidir.
Yeterlilik standartları bu konuda farklılık göstermektedir. ASME Sec göre. IX, örneğin, çap yalnızca kaynakçıların niteliklerini etkiler (aşağıdaki tabloya bakın). Borunun çapı önemli bir değişken olduğunda, bir çap aralığını temsil edecektir ve seçim, prosedür tarafından öngörülen aralığı kapsayacak şekilde yapılmalıdır.

Kaynak Konumu

Konumun kaynak enerjisi ve kaynak yapma zorluğu üzerinde etkisi vardır ve bu nedenle prosedürlerin ve kaynakçıların/kaynak operatörlerinin niteliklerini doğrudan etkiler.

Bunun ışığında, standartlar, test parçasının kaynaklanması gereken konumun oluşturulabilmesini sağlayan temel konumları ve her bir konumun etki alanı aralığını tanımlar.

Kaynak pozisyonunun önemli bir değişken olduğu düşünüldüğünde, yeterlilik parçanın kaynaklandığı pozisyonla veya geçerli standarda göre iki veya daha fazla pozisyonla sınırlandırılmalıdır, örneğin AWS D1 Standard .1'e sahibiz.

Belirli bir durumla karşılaşıldığında, prosedürde hangi kaynak pozisyonlarının öngörüldüğü, kaynak pozisyonunun yeterlilik standardında kaynak prosedürü için önemli bir değişken olup olmadığı ve öyleyse pozisyonların sınırlarının ne olduğu doğrulanır.

Kaynak Sarf Malzemesi

Kullanılacak sarf malzemesinin doğru spesifikasyonu, projenin gerektirdiği mekanik özelliği garanti etmek için kaynaklı bağlantının bütünlüğü ile bağlantılıdır.

Sarf malzemelerinin gruplandırılması farklı şekilde yapılır, API 1104 standardı 11 grup belirtir, AWS D1.1 standardı sarf malzemeleri temel malzeme türüyle ilişkilendirilir, ASME Standardı Bölüm IX'da sarf malzemeleri belirtildiği gibi No. F ile belirtilir QW 432 paragrafında.

Aşağıdaki tablo, API1104 Standardına göre kaynak sarf malzemelerinin gruplandırılmasını göstermektedir.

Kaynak Yapılacak Birleşimin Hazırlanması

Bağlantı hazırlığı, kaynak yapılacak ekipmanın gerçek koşullarını temsil etmelidir. Bu nedenle pahın tipi ve boyutları, montaj yardımcıları ve bağlantının temizliği gerçek koşullara eşdeğer olmalıdır.

Bazı standartlar (örneğin AWS), pah tipini temel bir değişken olarak tanımlar. Bunu göz önünde bulundurarak, prosedürde sağlanan pah türlerine bağlı olarak, test parçası sayısı etkilenebilir.

Numunelerin çıkarılması

Kaynak prosedürü bilgilerine ve yeterlilik standardının değişkenlerine göre yapılan test parçasının tanımından, numunelerin çıkarılması ve hazırlanması ile ilgili şartlar belirlenebilir.

Tüm gereksinimler artık test parçasına ve yeterlilik standardına bağlıdır. Test parçasından, çünkü bunlar test parçasının tipine, kalınlığına ve çapına (tüpler için) ve yeterlilik standardına bağlıdır, çünkü bu faktörde de standartlar, prosedür yeterliliği ve kaynakçıların yeterliliği için özel gereksinimlere sahiptir ve kaynak operatörleri

Kanıt Geri Çekme Pozisyonu

Genel olarak numune çekme pozisyonu, yeterlilik standardına, test parçasının tipine, test tüpünün çapına ve test parçasının kalınlığına bağlıdır.

Aşağıdaki 3 şekil, en olağan yeterlilik standartlarının gerekliliklerine göre cesetlerin kaldırılma konumunu göstermektedir.

Numunelerin Hazırlanması

Bu madde, test sonuçlarının geçerliliğine ve tekrarlanabilirliğine bağlı olduğu için yeterlilikte büyük önem taşımaktadır.
Numunelerin boyutları ve bitişi ile ilgili gereksinimlerin karşılanmasını sağlamak kaynak denetçisinin sorumluluğundadır.

Yeterliliklerin geçerliliği

Hem kaynak prosedürlerinin kalifikasyonunda hem de kaynakçıların ve kaynak operatörlerinin kalifikasyonunda standartlar, yeterliliklerin geçerliliği, yani bir prosedürün kullanıma uygun olmadığı veya bir kaynakçı veya kaynak operatörünün yeniden kalifiye olması gerektiğinde birbirinden farklıdır.

Yalnızca nitelikli prosedürlerin kullanılmasını (aşağıdaki nota bakınız), kaynakçıların ve kaynak operatörlerinin yalnızca kalifiye oldukları hizmetlerde çalışmasını ve gerektiğinde yeniden kalifiye olmalarını sağlamak kaynak denetçisinin görevidir.

Bir prosedürün nitelikli olması, herhangi bir işe uygulanabilirliğini garanti etmediğini tekrar hatırlamakta fayda var. Her işin kendi kriterleri ve gereksinimleri vardır ve bir kaynak prosedürünü uygulamak için teknik muhakeme gereklidir.

Nitelik limitleri önce kaynak değişkenleri aracılığıyla belirlenir.
Değişkenler, değiştirilirse kaynakların kalitesini etkileyen kaynak koşullarıdır.

Kaplamalı elektrot kaynak işlemi için, örneğin bir redresörden bir jeneratör güç kaynağına geçiş, normalde kaynakların kalitesini değiştirme olasılığı üzerinde hiçbir etkiye sahip değildir ve bu nedenle bu işlem için bir değişken olarak kabul edilmez. .

Her neyse, başka bir kaynak işlemi için değişken olabilir.

Bazı yeterlilik standartları tüm değişkenlere aynı önemi verir. Diğerleri, onları temel değişkenler ve temel olmayan değişkenler olarak sınıflandırarak onlara farklı düzeyde önem verir.
Her standart, kaynak işlemlerinin her biri için geçerli olan belirli değişkenleri belirler.

Uygulanabilir değişkenler hakkında bilgi sahibi olan kaynak denetçisi, kaynağın düzgün yapılıp yapılmadığını belirleyebilir.

Temel değişkenler

Bunlar, değiştirilirse yeniden yeterlilik gerektiren değişkenlerdir.

Tamamlayıcı Temel Değişkenler

Bunlar, değiştirilirse yeniden kalifikasyon gerektiren değişkenlerdir, ancak analizleri yalnızca kaynaklı bağlantı üzerinde bir etki gerekliliği olduğunda gereklidir.

Temel olmayan değişkenler

Bunlar, değiştirilirse yeniden yeterlilik gerektirmeyen değişkenlerdir. Nitelikli bir prosedür kullanarak ve değişkenlerin sınırları dahilinde, kaynakçı kusurlar ortaya çıkarmazsa, bunlar kabul edilebilir kaynaklarla sonuçlanmalıdır. Bununla birlikte, prosedürde belirlenen sınırların ötesinde bir değişiklik, kaynakçı kaynağı hatasız yapsa bile, kaynakların mekanik özelliklerini etkileyebilir.

Temel olmayan bir değişkende yapılan değişiklik, yine de WPS'nin gözden geçirilmesini gerektirir, ancak WPQR'yi gerektirmez.

Kaynak değişkenleri örneği

Kaynaklı bağlantı türü

Kaynak yapılacak malzemenin kalınlığı dikkate alınarak derz tipi belirlenir. Genel olarak, derz tipi, biriken metal miktarı az olacak şekilde kullanılmalıdır, böylece kaynak metali, makine ve kaynakçı zamanı israfından ve ayrıca parçaya büyük miktarda ısı girmesinden kaçınılmalıdır.

Pah açısı

Eğim açısı, elektrotun kaynak köküne yakın bölgelere erişmesine izin verir ve parçanın aşırı ısınmasını önleyerek çoklu pasoların kaynağını kolaylaştırır. Belli bir limit dahilinde değişken bir boyuta sahip olması gerekir, çünkü çok "kapalı" ise kök paso işlemini zorlaştırır ve çok "açık" ise yüksek ve gereksiz miktarda ilave malzeme biriktirir.

Kök açma

Kökün açılması, dolgu metalinin kaynağın köküne nüfuz etmesine izin verir. Kökün açılması da kontrol edilmelidir, çünkü çok büyükse, kaynağın aşırı nüfuz etmesi veya burun yüzlerinin tam birleşmesi olabilir ve bu nedenle tüm kökten taşma ve çok küçük herhangi bir nüfuza izin vermeyebilir.

Kök yüzü

Ayrıca erimiş metal için sağlam bir destek görevi gördüğü için penetrasyonda önemli bir role sahiptir. Kenarlarının mükemmel bir şekilde kaynaşması ve dolayısıyla yeterli bir penetrasyonun olması için boyutu da kontrol edilmelidir.

"destek" kullanımı

Düz pozisyondaki alın bağlantılarında, yukarıda belirtilen faktörlerden bağımsız olarak kontrollü bir penetrasyon sağlamak için, istenen şekilleri elde eden erimiş metale destek görevi gören altlık seçilir. Bu tip bir cihaz genellikle eklemin diğer tarafına erişimin mümkün olmadığı eklemlerde kullanılır.

WPS formu (örnek)

WPS formu, ilgili geçerli yeterlilik standartlarında sağlanan bilgileri içermelidir, örneğin:

• Yeterlilik standardının tanımlanması.
• Conta ve pahın çizimi.
• Geçiş dizisinin taslağı (pratik nedenlerle genellikle göz ardı edilir).
• Sarf malzemelerinin özellikleri, sınıflandırılması ve ticari markası.
• WPS ve WPQR numarası.
• Uygulanabilir olduğunda ısı girdisinin kontrolü.
• Kullanılan sarf malzemesi için özel gereksinimler (G son ekinin kullanılması gibi).
• Nitelikli kalınlıklar için ön ısıtma aralığı.
• Hazırlık ve onay tarihi.
• Sorumlu mühendisin tam adı.

Kaynak hakkında bilgi edinin

Kaynak hakkında daha fazla bilgi edinmek ister misiniz? Ziyaret et Hızlı Kurs.

Alıntı

Bir atamaya veya makaleye bir gerçek veya bilgi eklemeniz gerektiğinde, bu bilgiyi nerede ve nasıl bulduğunuzda da eklemelisiniz (Kaynak Prosedürü).

Bu kağıt için güvenilirlik verir ve bazen yüksek öğretimde gereklidir.

Hayatınızı (ve alıntıyı) kolaylaştırmak için aşağıdaki bilgileri kopyalayıp atamanıza veya makalenize yapıştırın:

Luz, Gelson. Kaynak Prosedürü (WPS). Malzeme Blog. Gelsonluz.com. dd mm yyyy. URL.

Şimdi dd, mm ve yyyy gün, ay ve yıl bu sayfaya göz attı değiştirin. Ayrıca bu sayfanın gerçek url'si için URL'yi değiştirin. Bu alıntı biçimi MLA dayanmaktadır.